060, Biskupski - Nieznana Wojna Hollywood Przeciwko Polsce 1939-1945

[ Pobierz całość w formacie PDF ]

Mieczysław B.B. Biskupski

Administracja Rooseyelta a kino okresu wojny

 

parę tygodni wcześniej2. Poza tym, o czym Roosevelt powie­dział kardynałowi Francisowi Spellmanowi, ludność wschod­niej Polski „chciała stać się Rosjanami"3. Było to szczególnie bezduszne, gdyż mieszkańców tego obszaru poddano masowym przymusowym przesiedleniom. Najuprzejmiej rzecz ujmując, Rooseyelt nie wiedział, o czym mówi.

Administracja Rooseyelta tak bardzo troszczyła się o Rosjan, że w 1943 roku prezydent odrzucił z miejsca niezbity dowód ro­syjskiej odpowiedzialności za rzeź katyńską, upierając się bez­podstawnie, że zarzut ten to „niemiecka propaganda". Jego ad­ministracja groziła polskojęzycznym mediom i zmuszała je do milczenia, gdy próbowały przedstawiać dowody winy Rosjan, co później potępił Kongres. Roosevelt poinformował jednego z do­radców, że nie ma zamiaru negocjować z Polską; miała dostać to, co on postanowi4. Zdegustowany polski ambasador w Waszyng­tonie scharakteryzował administrację Roosevelta jako praktyku­jącą „makiaweliczną naiwność w wersji New Deal".

Podczas wojny Roosevelt wyraźnie tracił cierpliwość do pol­skich spraw, traktując je jako przeszkodę w realizacji swojej po­lityki w stosunku do ZSRS. W 1945 roku beztrosko stwierdził, że Polska od 1939 roku nie miała rządu, zaprzeczając legalności i autorytetowi moralnemu polskiego rządu na uchodźstwie. Parę miesięcy wcześniej powiedział ambasadorowi Averillowi

Harrimanowi, że los Polski po wojnie zupełnie go nie intere­suje5. Takie połączenie lekceważenia polskich interesów i troski o Rosjan charakteryzowało politykę administracji w kwestii sto­sunków polsko-rosyjskich. Nic dziwnego, że wśród amerykań­skiej Polonii zapanowało „powszechne" przekonanie, że Roose-velt „zdradził Polskę".

Administracja Rooseyelta doskonale zdawała sobie sprawę ze znaczenia kina dla kierowania opinią publiczną i utrzymy­wania w kraju jedności. Szybko więc powzięła kroki w celu włą­czenia branży filmowej w wysiłki wojenne6. Na początku wojny sklasyfikowano Hollywood jako „branżę kluczową dla wojny". 13 czerwca 1942 roku prezydent w drodze dekretu utworzył OWI, konsolidując „kilka wcześniej istniejących agencji informa­cyjnych". OWI było „główną agencją propagandową rządu pod­czas drugiej wojny światowej". Jego dyrektorowi, Elmerowi Da-visowi, podlegał nieśmiały i niewyróżniają...

[ Pobierz całość w formacie PDF ]
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • kosz-tkkf.pev.pl

    •